Yıldız Postacı Lumo’nun Gecesi - Uyku Masalları

🌠 Bölüm 1: Geceleri Çalışan Bir Postacı

Çok uzaklarda, insanların gözle göremediği bir yerde, Gökyüzü Ormanı adında büyülü bir yer varmış. Burada geceyle dost olan canlılar yaşarmış: Uykucu baykuşlar, fısıldayan yapraklar, sessizce parlayan çiçekler…

Ve tam merkezde, minik, ışık saçan bir tavşan yaşarmış. Adı Lumo’ymuş.

Ama Lumo diğer tavşanlar gibi gündüz oynamazmış. O gece çalışırmış. Çünkü Lumo, **"Yıldız Postacısı"**ymış. Gökyüzündeki çocuklara rüya mektupları dağıtır, kalplerine uyku serpermiş.

---

💌 Bölüm 2: Rüya Mektupları

Lumo'nun sırtında küçük bir çanta olurmuş. İçinde mektuplar değil, rüya tohumları varmış. Bu tohumlar, bir çocuğun başına değdiğinde, onları en tatlı rüyalara götürürmüş.

Ama bu gece farklıymış. Lumo bir zarf bulmuş:

“Sevgili Lumo, hiç rüya göremiyorum. Gözlerimi kapattığımda karanlık oluyor. Yardım eder misin? – Aras (6 yaşında)”

Lumo mektubu okuduğunda kalbi hafifçe ısınmış. Hemen en parlak tohumlardan birkaçını seçmiş ve sırtına takmış.

— “Bu gece Aras’ın kalbine ışık taşıyacağım,” demiş.

---

☁️ Bölüm 3: Bulutlar Arasında Yolculuk

Lumo gökyüzüne sıçramış. Ay ona gülümsemiş, yıldızlar yolunu aydınlatmış. Her adımda çantasından minik ışıklar dökülmüş.

Yumuşak bulutların arasından geçerken rüzgâr kulağına tatlı bir ezgi fısıldamış. O ezgi şöyleymiş:

“Gözlerini kapat, rüya seni bulur,
Karanlıkta bile umut hep olur.
Uykuya yavaşça kalbini aç,
Gece seninle dost olur...”

Lumo bu ezgiyi kalbine yazmış ve Aras’ın penceresine kadar gelmiş.

---

🛌 Bölüm 4: Uyuyamayan Çocuk

Aras yatağında, gözleri açık, tavana bakıyormuş. Odanın köşelerinde gölgeler dans ediyor, kalbi biraz hızlı atıyormuş.

Lumo pencereye hafifçe tıklamış. Cam açıldığında içeri yumuşacık bir ışık süzülmüş. Lumo hiç konuşmadan Aras’ın yastığına bir tohum bırakmış. Sonra kulaklarına fısıldamış:

— “Karanlık kötü değildir, sadece uyuyan ışıktır.”

Ve Aras gözlerini kapatmış.

Bir anda odası değişmiş: Gökten uçan balinalar, yıldızlar üstünde salıncaklar, ay ışığında kayıklar…

Aras gülümsüyormuş. Uyuyormuş.

---

🌄 Bölüm 5: Yeni Bir Sabah

Lumo sessizce ormanına dönmüş. Çantasındaki son tohumları bırakıp yavaşça çimenlerin üzerine uzanmış. Sabahın ilk ışıkları dağların ucundan göz kırpmış.

Gün başlamış ama Lumo'nun kalbi huzurla doluymuş.

O günden sonra Aras her gece rüya görebilmiş. Çünkü artık karanlıktan korkmuyormuş.

Ve bazen uykudan önce başını yastığa koyarken şöyle fısıldarmış:

— “Teşekkür ederim, yıldız postacısı…”

---

🌟 Masaldan Çıkarılacak Dersler:

• Karanlık korkulacak bir şey değil, hayal kurmak için bir kapıdır.

• Her çocuk özel, her hayal değerlidir.

• Sessizlik içinde güven, uyku içinde sihir vardır.

• Yardım eden biri her zaman görünmese de, kalptedir.