Ayışığı Tarlası ve Uykucu Tilki Tilu

🌌 Bölüm 1: Gecenin Kalbindeki Köy

Bir varmış bir yokmuş… Dağların yumuşak eteklerinde, yıldızlarla konuşan bir köy varmış. Bu köyde insanlar ve hayvanlar dostça yaşar, akşam olduğunda hepsi gökyüzüne bakıp aynı dileği dilermiş:

“Tatlı rüyalar, sessiz geceler, huzurlu sabahlar...”

Bu köyün hemen yanı başında bir orman, ormanın içinde ise minik bir tilki yaşarmış. Adı Tilu’ymuş. Tilu, tüylü kuyruğunu yastık yapmayı çok severmiş ama… uyumayı hiç beceremezmiş.

Gözlerini kapatsa da aklı hep şunları düşünürmüş:

— “Yarın ne olacak acaba?”
— “Ya rüyama korkunç bir şey girerse?”
— “Peki ya uyanamazsam?”

Tilu, uyuyamayan tilkiymiş. Ta ki bir gece Ayışığı Tarlası’na gidene kadar...

---

🌾 Bölüm 2: Ayışığı Tarlası’nın Fısıltısı

Tilu bir gece, uykusuzluktan sıkılıp yürümeye başlamış. Gökyüzünde ay yavaşça gülümsüyor, yıldızlar hafifçe göz kırpıyormuş.

Yol onu bir açıklığa götürmüş. Orası Ayışığı Tarlası’ymış. Burada çimenler gümüş gibi parlıyor, her esintide “şşşşş” diye huzurlu bir ses çıkarıyormuş.

Tilu çimenlere uzanmış. Göğsüne kadar gelen ay ışığını hissetmiş. O sırada bir ses duymuş. Tatlı bir melodi gibi...

— “Merhaba küçük tilki...”
— “Ben rüzgârın ninnisiyim.”

Tilu gözlerini kapatmış ama konuşmaya devam etmiş:

— “Rüzgâr ninni mi söylermiş?”
— “Evet,” demiş rüzgâr, “ama sadece dinleyenlere.”

---

🐑 Bölüm 3: Uykunun Kapısı

Rüzgâr ona şöyle demiş:

“Uyumak, dinlenmek değil... rüya ülkelerine yolculuktur.”

Tilu başını çimenlere koymuş. Ay ışığı daha da parlakmış. O sırada tarlada yumuşak yünlü koyunlar belirmiş. Hepsi sırayla atlıyormuş minicik bir buluttan.

— “Bunlar da kim?”
— “Onlar, uyku çobanları,” demiş rüzgâr.
— “Onları sayarsan, düşünceler yavaşlar.”

Tilu yavaşça koyunları saymaya başlamış.
1… 2… 3…
Zihni yavaşlamış, vücudu hafiflemiş. Göz kapakları kendiliğinden kapanmış.

---

🌙 Bölüm 4: Rüya Bahçesi

Tilu kendini bir anda gökyüzünde uçarken bulmuş. Altında yıldız tohumları saçılmış, bulutlar pamuk şekeri gibiymiş. Uçan kaplumbağalar, dans eden zürafalar varmış.

Rüyasında Tilu bir fısıltı duymuş:

“Korkma, burası senin hayal bahçen.”

Orada her şey yumuşak, sessiz ve sakinceymiş. Kalbinde sıcak bir his, burnunda lavanta kokusu, kulaklarında kuşların tatlı şarkısı...

Ve o gece, Tilu ilk kez hiç bölünmeden sabaha kadar uyumuş.

---

🌞 Bölüm 5: Sabah Güneşi ve Tatlı Bir Esneme

Sabah olunca Tilu, Ayışığı Tarlası’nın kenarında uyanmış. Çimenler hâlâ ışıltılıymış, ama artık sabah güneşinin altındalarmış.

Tilu gülümsedi, kollarını esnetti, uzun bir esneme yaptı.

— “Sanırım... uyumayı başardım,” dedi.

O günden sonra Tilu her gece Ayışığı Tarlası’na gitmese bile, gözlerini kapattığında rüzgârın ninnisini kalbinde duyar olmuş.

Artık uyumak onun için korkutucu değil, bir macerayla dolu, huzurlu bir yolculukmuş.

---

🌟 Masaldan Çıkarılacak Dersler:

• Uyumak sadece dinlenmek değil, rüya yolculuğudur.

• Zihni sakinleştirmek için doğayı dinlemek gerekir.

• Her çocuk, kendi içinde bir Ayışığı Tarlası taşıyabilir.

• Uyku korkulacak bir şey değil, büyümek ve yenilenmek için bir armağandır.

• Bazen en güzel uyku, kalpten gelen bir ninniyle başlar.