Uçan Şemsiye – Kısa Çocuk Masalı

Bir varmış bir yokmuş, güzel bir kasabada, Elif adında hayal gücü çok geniş bir kız yaşarmış. Elif’in en sevdiği şey, yağmurda kırmızı şemsiyesiyle gezintiye çıkmakmış.

Bir gün, gökyüzü griye boyanmış ve minik damlalar usulca düşmeye başlamış. Elif, hemen şemsiyesini alıp dışarı çıkmış. Tam parkta yürürken hafif bir rüzgar esmiş… derken şemsiye bir anda havalanmış! Elif de şemsiyeye sımsıkı tutunmuş ve birlikte gökyüzüne yükselmişler!

Gökyüzünde kuşlarla yarışmışlar, gökkuşağının üstünden geçmişler. Bulutların arasında gülümseyen bir güneş onları selamlamış. Elif şaşkın ama mutluydu.

Az sonra şemsiye yavaşça alçalmış ve Elif yeniden parka inmiş. Gözlerini ovuşturmuş: “Rüya mıydı bu?” demiş. Ama şemsiyesinin üstünde bir tüy ve gökkuşağı tozu varmış…

O günden sonra Elif, her yağmurda gökyüzüne bakıp gülümsemiş. Çünkü biliyormuş ki hayal kuran çocuklar, en uzak yerlere bile ulaşabilir.