Minik Sincap Lilo’nun Macerası
Paylaş
Günlerden bir gün, Orman Vadisi’nin en hareketli köşesinde yaşayan minik bir sincap vardı. Adı Liloydu. Lilo sabahları erkenden uyanır, ağacının dalında şarkılar söyleyerek ormanın neşesi olurdu. Onun cıvıl cıvıl sesiyle kuşlar uyanır, yapraklar dans ederdi.
Ama bir sabah Lilo şarkı söylemek için ağacına tırmandığında tuhaf bir şey fark etti. Sesi çıkmıyordu!
“E-e-eh… cıv… ci…”
Hiç ses gelmiyordu.
Lilo panikledi. Hemen en yakın dostu Karga Kıvırcık'a uçtu.
“Kıvırcık! Sesim yok oldu!” dedi gözleri kocaman açılmış halde.
Karga başını salladı. “Belki de sesin kaçtı! Geceleri çok rüzgâr vardı, sesini alıp götürmüş olabilir. Hemen rüzgâr tepesine gitmelisin!”
Lilo hiç vakit kaybetmeden sırt çantasını hazırladı. İçine bir ceviz, bir şemsiye ve en sevdiği küçük çanı koydu. Sonra Rüzgâr Tepesi’ne doğru yola koyuldu.
Yolda Kurbağa Nino’ya rastladı.
“Nereye gidiyorsun Lilo?” diye sordu Nino.
“Sesimi arıyorum!” dedi Lilo.
Nino zıplayarak ona eşlik etmek istedi. “Belki birlikte buluruz!”
İkisi birlikte tepeye vardıklarında orada Yaşlı Baykuş Orgo oturuyordu.
Baykuş gözlüklerinin üzerinden onlara baktı. “Sesini mi kaybettin? Belki de sessizliği dinlemen gerekiyordur,” dedi bilgece.
Lilo yere oturdu ve ilk defa gerçekten sessizliği dinledi. Kuşların kanat sesi, yaprakların fısıltısı ve kalbinin atışı…
Hepsi ne kadar da güzeldi.
O anda küçük çanı cebinden çıkardı ve hafifçe salladı. Tınn… tınn…
Birden içinden incecik bir ses yükseldi.
“Ci… civiiiil!”
Lilo gözlerine inanamadı. Sesi geri gelmişti!
Baykuş gülümsedi. “Bazen bir şeyi kaybetmek, onun ne kadar değerli olduğunu anlaman için bir fırsattır.”
Lilo, Kurbağa Nino ve Karga Kıvırcık ile birlikte geri döndü. Bu kez daha çok gülümsüyor, daha dikkatli dinliyordu. Artık sadece şarkı söylemekle kalmıyor, başkalarının seslerine de kulak veriyordu.
O günden sonra Orman Vadisi sadece Lilo’nun sesiyle değil, herkesin birlikte oluşturduğu dostluk şarkısıyla çınlıyordu.
Masaldan Çıkarılacak Ders:
Kimi zaman kaybettiğimizi sandığımız şeyler, aslında içimizdedir. Sessizlik de bazen en güçlü sestir.
